Je staat er nauwelijks bij stil: de patronen in je leven. Toch zijn het juist die patronen die het leven voorspelbaar en begrijpelijk maken. Die je helpen om grip op je leven te krijgen. Als die patronen er niet waren, was je leven immers één grote chaos. Dan zou je elke dag opnieuw moeten ontdekken wat een handige volgorde is om je aan te kleden bijvoorbeeld, om maaltijden te bereiden, om naar je werk of school te gaan. Dan zou je niet mogen verwachten dat de middag op de ochtend volgt, en de zomer na de lente komt. Dan zou je steeds weer moeten uitvinden wat bijvoorbeeld een notaris doet, welke regels gelden in het verkeer. En ga zo maar door. Patronen zijn overal. Zij maken dingen voorspelbaar en daardoor voel je je veilig, want je kunt vertrouwen op een  bepaalde gang van zaken.
Zo is het ook met levensfasen. Ook dat zijn patronen in je leven. De periode waarin je thuis woont, de periode waarin je studeert, de periode waarin je begint met werken, de periode die aanvangt als je met pensioen gaat.  Of wanneer je zelfstandig gaat wonen, vader of moeder wordt, opa of oma.
Ook in relaties met de belangrijke mensen om je heen zijn het de patronen die maken dat je mag verwachten dat iemand zich op een bepaalde manier gedraagt ten opzichte van jou. Ook daar biedt die voorspelbaarheid je vertrouwen en veiligheid.
Als levenspatronen die voor jou belangrijk zijn verstoord raken, door bijvoorbeeld een scheiding, een verhuizing, nieuwe baan en dergelijke, dan ontstaat er een leegte. Je raakt uit balans. En dat is nu precies de periode waarin eenzaamheid de kop opsteekt. Lukt het je om die leegte te vullen met nieuwe patronen die bij jou passen, die je leven weer vorm en inhoud geven, en die jij als zinvol ervaart, dan gaat dat eenzame gevoel weer voorbij. Slaag je daar niet in, dan loop je het risico dat die eenzame gevoelens chronisch worden en eenzaamheid ook een aanslag doet op je gezondheid. Kom dan in actie!   

Ik heb het zelf ook weer aan den lijve ondervonden. Hoe je gedachten invloed hebben op hoe je je voelt. En omgekeerd. Het gebeurde mij namelijk ook, dat ik teveel aandacht bleef geven aan een teleurstelling. Natuurlijk heeft dat uiteindelijk effect op stemming, en op verwachtingen bij volgende inspanningen.
Alles wat je aandacht geeft, groeit immers! 
Het was goed dat een lieve collega me daaraan hielp herinneren. Want het ís ook écht zo.
Ga maar eens na, bij jezelf. Als je vooral blijft denken aan negatieve ervaringen, heeft dat ook een negatieve invloed op hoe je voelt, op je gedachten, op je gemoed. Ga je echter bewust aandacht geven aan de positieve kanten, hoe klein ook misschien, en je daar op focust, dan zul je merken dat je dat goed doet.
Fijn hé, om te weten dat jij er altijd zelf nog bent om te sturen!  

Stapelgek ben ik op mijn dieren! Ik zou ze voor geen goud willen missen. Heb jij dat ook? Er zijn zelfs mensen die zeggen dat ze het gezelschap van dieren verkiezen, boven dat van mensen... Dat gaat me eerlijk gezegd veel te ver. Het is trouwens ook niet zo dat een huisdier eenzaamheid kan oplossen. Misschien dat hun gezelschap wel wat verlichting en prettige afleiding biedt, maar uiteindelijk verandert dat natuurlijk niets aan het probleem. Want dat eenzame gevoel ervaar je als je verbinding met andere mensen niet op orde is. En dat doet pijn. Een dier kan dan zeker troost bieden, maar oplossen kun je het alleen zelf: door contacten met mensen, op een manier die in jouw behoefte voorziet. Echt. We kunnen niet zonder!